Aan de evaluatietafel hebben we het format voor de evaluatietafel besproken en ook een start gemaakt met het bespreken van casuïstiek middels dit format (zie bijlage voor het lege format).
Een belangrijk aandachtspunt:
- de evaluatietafel is bedoeld om casuïstiek die (al langer) loopt te bespreken. Het gaat hierbij om het proces, dus het werken met de Samenwerkwijze in de praktijk: hoe doe je dat, wat gaat goed en wat is er nog nodig. Zo bouwen we aan meer inzicht in de Samenwerkwijze in de praktijk. Op de eerste plaats om zelf van te leren, maar ook om dit later te kunnen terugkoppelen naar managers en bestuurders.
Twee algemene punten die vandaag aan bod kwamen:
- de term 'oplossingsgericht werken' lijkt niet altijd meer passend en kan daardoor verwarrend zijn voor zowel professionals als burgers. De term oplossing suggereert dat het probleem van de burger wordt overgenomen: 'we gaan gezamenlijk een oplossing bewerkstelligen', het aspect van wat de burger zelf kan blijft dan onderbelicht. Daarnaast suggereert de term dat het na deze 'oplossing' klaar is, terwijl in de meeste casussen geen echte oplossing bereikt wordt. Meer passend is wellicht: gezamenlijke acties in een traject.
- Het uitvragen van wat de burger zelf kan, wordt door professionals soms als lastig ervaren. Hierin kunnen ervaringsdeskundigen een mooie rol spelen; zij zijn er immers zelf al achter gekomen wat zij kunnen en kunnen anderen mogelijk beter helpen om dat inzicht te krijgen. De ervaringsdeskundigen zijn echter nog niet altijd goed in beeld, hoe maken we hen meer zichtbaar?