Vraag was: waar lopen we nog tegenaan bij het invullen van de 'ik wil' en 'ik kan' vraag?
We hebben tijdens de sessie met elkaar gezocht naar mogelijke oorzaken waarom deze twee vragen van de klant lastig te interpreteren zijn. Ook hebben we gezocht naar mogelijke oplossingen zodat professionals deze twee vragen in de toekomst beter kunnen interpreteren.
Bij de 'ik wil' vraag vermoeden wij dat er binnen het eigen vakgebied veel wordt uitgevraagd, maar dat vragen buiten het vakgebied van de hulpverlener minder aan bod komen. Een oplossing zou zijn om op zoek te gaan naar een tool wat hulpverleners erbij kunnen pakken om alle leefgebieden af te gaan. Hierbij gaat het niet om een protocol, maar meer om een hand-out; iets om een handvat te bieden.
Bij de 'ik kan' vraag werd opgemerkt dat het erg onduidelijk is waar je met een talent van een klant naartoe moet. Het zit hem vaak in kleine dingen: een oudere man met een auto die bereid is boodschappen voor anderen te doen, of een vrouw die koken erg leuk vindt. Het zou mooi zijn als er een centraal punt wordt opgezet waar hulpverleners terecht kunnen met de 'ik kan' antwoorden. Om dit voor elkaar te krijgen, willen we graag meerdere grotere organisaties op dit gebied (bijv. R44 en Pitstop) rond de tafel krijgen.